De Herfshane Band wint Jo Erens Priès 2025

Venlose band sleept prestigieuze dialectmuziekprijs in de wacht

De Venlose groep De Herfshane Band is dit jaar de winnaar van de Jo Erens Priès. De uitreiking vond vanavond plaats in café De Blauw Trap, waar de formatie optrad in het kader van de Vrinde-aovend van de Nach van ’t Limburgse Leed. Ter plekke werd het vijftal verrast met het feit dat ze dit jaar de aanmoedigingsprijs van de Nach hebben gewonnen. Doorgaans wordt de prijs uitgereikt tíjdens het dialectmuziekfestival, maar de organisatie vond deze gelegenheid twee dagen eerder te mooi om te laten lopen. Het bestuur van de Nach van ’t Limburgse Leed kiest elk jaar de winnaar en is erg positief over de energieke band, die de afgelopen jaren zichtbaar is gegroeid en die vol dialectambitie zit. Komende zaterdag wordt De Herfshane Band om 21.00 uur gehuldigd op het Hoofdpodium op de Markt voor hun prijs.

De Herfshane Band

De Herfshane Band komt voort uit de Stichting Herfshane, die als doel heeft jongeren te stimuleren op het gebied van vastelaovend. In 2020 startte de formatie. Sinds 2022 heeft de groep door de komst van zanger Tim Stoter zijn huidige bezetting, met verder Bart Vrijdag (gitaar), Joshua Lamers (drums), William Daelemans (toetsen) en Rik Vercoulen (bas). De groep startte als coverband en maakte al gauw flink wat meters in het Venlose vastelaovendcircuit.

Langzaamaan kwamen er meer en meer eigen nummers en kreeg De Herfshane Band een eigen sound. De ambitieuze groep kenmerkt zich door haar frisse, energieke optredens en catchy popliedjes. Afgelopen december won De Herfshane Band de Limburgse Popprijs in de categorie De Belofte, waardoor ze in 2026 Pinkpop mogen openen. Intussen staat de band, die bestaat uit geschoolde muzikanten, als een huis met flink wat eigen liedjes. Keer op keer geeft het vijftal een strakke show weg.

De keuze voor De Herfshane Band

Nach van ’t Limburgse Leed-voorzitter Alex Vermulst licht toe: ‘We hebben De Herfshane Band als festival echt zien groeien. Ze startten in de periode dat we door corona twee keer geen Nach hebben gehad, maar sindsdien zijn ze een vaste waarde op ons festival en merken we dat ze alsmaar populairder worden. Daarnaast zijn ze muzikaal ijzersterk. Zo kijken we met veel plezier terug op het Groët Venloos Songfestival dat we twee jaar geleden organiseerden, waarbij De Herfshane Band de begeleidingsband was en Rik de arrangementen van de nummers maakte. En ook voor een optreden op ons Hoofdpodium draaien ze hun hand niet om. Dat je zo’n jonge groep dit soort dingen kan laten doen geeft al aan wat voor professionals ze zijn.’

De Herfshane Band wil heel ver komen met hun muziek, maar blijft het dialect trouw. Alex: ‘Dat waarderen we alleen maar. De jongens hebben grote dromen, maar doen alles op hun manier. Ze hebben met hun muziek heel Limburg al weten te bereiken en het is ze zelfs gelukt op Pinkpop te mogen gaan optreden. En wie weet wat er nog meer in het vat zit. Het is algemeen bekend dat het afgelopen jaar heel moeilijk voor hen is geweest. Het tragische en veel en veel te jonge overlijden van Falco Dings, die mede aan de wieg stond van De Herfshane Band, heeft er enorm in gehakt. Je merkt hoe sterk de basis bij de band is. Het is een hechte vriendengroep, de jongens vinden steun bij elkaar op moeilijke momenten en genieten samen van de mooie dingen die op hun pad komen. Wij hopen dat ze nog heel veel gaan bereiken, maar op basis van hun talent en drijfveren hebben we daar als Nach van ’t Limburgse Leed alle vertrouwen in.’

Programma Nach van ’t Limburgse Leed bekend

Kwante Hippe en W-Dreej op Hoofdpodium, Getske van gelök op station

Kwante Hippe en W-Dreej verzorgen dit jaar tijdens de Nach van ’t Limburgse Leed op zaterdag 20 september een optreden op het Hoofdpodium op de Markt. Eerder was al bekendgemaakt dat het oeuvre van Hannelore Winter op die plek wordt geëerd door een band onder leiding van Wim Naus en een hele reeks aan gastartiesten. Ook het Venlose station is dit jaar een locatie: daar treden Bart Storcken en Marinho Peters op onder de noemer Getske van gelök. Tijdens de Nach van ’t Limburgse Leed vinden er op tal van plekken in de Venlose binnenstad gratis dialectoptredens plaats.

Afwisseling

Er is voor ieder wat wils tijdens de Nach van ’t Limburgse Leed: van het gevoelige luisterlied tot vastelaovend en van stevige rock tot sjoenkelmuziek. Ook jong talent krijgt een podium, zoals de kersverse Venlose formatie Aevel. Dwayne Horbag, die vorig jaar de Jo Erens Priès won, treedt op met zijn nieuwe band Enne?! Bezoekers kunnen van vroeg in de avond tot diep in de nacht terecht in de Venlose binnenstad. Een week eerder treden Thei & Marij voor de ouden van dagen op in de Meeuwbeemd, maar het Tegelse duo is tijdens de Nach zelf ook van de partij.

Getske van gelök

Ieder jaar vindt op een bijzonder plekje in Venlo het Getske van gelök plaats. Dit jaar is die plek wel héél speciaal: Bart Storcken en Marinho Peters gaan de Venlose stationshal om 20.30 uur en 21.30 uur muzikaal entertainen. Het reizen per trein is in tal van dialectliedjes een bron van inspiratie geweest, van Truuk van (zoemaar) tot Gespeegeld in de raam van Rowwen Hèze en De Alpen Expres van Taai Taai.

Voor veel reizigers is het station het eerste stukje Venlo dat ze zien en voor anderen is het juist de startplek voor een reis naar welke plek dan ook. In plaats van gehaast van plek A naar B te gaan bouwen we nu een rustmoment op het station in, al zal die rust met dank aan Marinho en Bart maar relatief zijn. Of je nu op reis gaat, juist naar Venlo komt of alleen even een tussenstop maakt voor één van hun optredens: het station zal nooit meer hetzelfde zijn nadat je dit olijke tweetal er hebt zien optreden.

Jo Erens Priès

Eén van de hoogtepunten van de Nach van ’t Limburgse Leed is elk jaar de Jo Erens Priès, onze eigen aanmoedigingsprijs. Deze wordt uitgereikt op ons Hoofdpodium op de Markt. De presentatie op die plek is in handen van Kitty Roeffen.

Ben Erkens ontvangt de Veldeke Oeuvre-Pries

Geleendenaar Ben Erkens (72) maakt al ruim 50 jaar liedjes in de Limburgse taal. Hij maakte eind jaren zeventig deel uit van de legendarische groep Carboon en schreef het LVK tussen 1979 en 2005 vijf keer op zijn naam. Met zijn band Valsj Plat coverde hij twee decennia lang Rolling Stones-nummers in het Geleens. Ook de verschillende revues in (Oud-)Geleen werden door Erkens van liedjes voorzien. Ben Erkens schrijft ook veel en graag voor andere Limburgse artiesten: Anja Bovendeaard, Bruno Majcherek, Frans Theunisz, Thei en Marij, Frans Croonenberg en Beppie Kraft maken graag gebruik van zijn diensten op muziekgebied. Zo is de evergreen In d’n Hiemel van Bens hand.

Diepere laag
Het juryrapport motiveert de keuze voor Erkens onder meer als volgt: "De betekenis van Ben en zijn muziek is blijvend. Dat komt vooral omdat hij zijn liedjes schrijft en zingt vanuit een diepere laag. Zijn teksten en melodieën zijn uit volle overtuiging en met aandacht gemaakt. Ben weet het collectieve gevoel van Limburg te raken en te verwoorden en daarmee liedjes te brengen die tijdloos zijn."

Carboon
De Veldeke Oeuvrepries wordt sinds 2007 uitgereikt door Veldeke Venlo. Vanaf 2023 is Veldeke Limburg verantwoordelijk. De jury werd dit jaar gevormd door René Haustermans, Chantal van Zundert, Ivo Rosbeek en Cyriel Achten. Bas Vissers, bestuurslid van Veldeke Limburg, prees de laureaat: "We werden regelmatig getipt door deze en gene dat er in de Westelijke Mijnstreek iemand rondliep die deze prijs zeker een keer zou verdienen. Ook het feit dat we het belangrijk vinden om de hele provincie te bestrijken met deze prijs, speelde zeker mee in de voordracht van de jury voor Ben Erkens. Bij ons in Venlo hebben we de Vrijbuiters, maar in de Mijnstreek hebben ze natuurlijk de groep Carboon", besluit hij met een lach.

400 liedjes
Erkens zelf is erg verguld met deze erkenning. "Met naar schatting 400 tot 450 liedjes van mijn hand kun je inmiddels wel spreken van een oeuvre, ja", grapt Ben. Gevraagd naar een van de beste liedjes van zijn hand, komt hij met Same doert mer aeve op de proppen. "Ik schreef het voor een vriend van mij, Peter Camps. Het is een van de weinige liedjes die ik binnen enkele minuten schreef. Toen ik de pen op papier zette, schreef het zich als vanzelf." Uiteindelijk maakte Conny Peters er een carnavalesk arrangement bij en behaalde het een finaleplek in het LVK van 1998.