De Jo Erens-Priès

As stichting reike weej jäörliks ‘ne eige pries oet. De pries mót gezeen waere as aanmoediging um ouk de kómmende jaore ‘t dialek as inspiratie te gebroeke. De winnaer is daomei ‘n veurbeeld veur andere muzikante en teksdichters, net zoeë wie Jo Erens det oeits waas. 

De winnende arties óntvink ‘n prachtig beeldje van kunstenaer Ger Janssen.

Winnaers van veurgaonde jaore:

2000 Ton Engels (Kepèl)
2001 Marc Hermans (Kirchrao)
2002 Arno Adams (Belvend)
2003 Pikkatrillaz (Mestreech)
2004 Peter Beeker (Velde)
2005 Frans Pollux (Venlo)
2006 Roger van Zundert (Roggel)
2007 Frans Hermans (Sjömmert)
2008 Maud Wilms (Maasbrach)
2009 Hans Emmen Trio (Mestreech)
2010 Fabrizio (Mestreech)
2011 Lex Uiting (Venlo)
2012 Rebzjie (Mestreech)
2013 Roger Villevoye (Mestreech)
2014 Ivo Rosbeek (Hoensbroek)
2015 Kwante Hippe (Venlo)
2016 Marleen Rutten (Hunsel)
2017 Joep's Kapel (Horst)
2018 Harold K (Susteren)
2019 Fiorenza (Gulpen)
2022 John Tana (Mestreech)
2023 Net Oet Bèd (Reuver) 

Jo Erens

Nao d'n oorlog in Limburg óntstónd d’r ‘ne sterke drang nao wermte, nao ein eige Limburgse identiteit. ‘n Identiteit die Limburg dreigde kwiet te rake. Op dezen baom kós zich ein nie fenomeen ontwikkele: de Limburgse troubadour.

Ein van de pioniers waas Jochem Aeres (Jo Erens). Jo woort gebaore in 1928 en zoel ziene pap opvolge in de tummerwerkplaats. Daonaeve waar hae altied met meziek bezig. Van jóngs aaf aan trómmelde hae op alles waat hae kós vinde, speulde piano en zóng in ‘t jóngeskoeër van de Groeëte Kerk in Sittard. Hae lieërde zichzelf gitaar speule en ging leedjes schrieve. Det deej hae in de taal van zien hert: ’t Sittards. Leedjes euver 't waal en wee van Sittard en van Limburg. Wie schoeën dit land waal neet waas. Maar ouk euver de leefde, die hae zelf helaas noeits mog hebbe. Hae stónd bekind as ‘ne joviale jóng, wao me altied op kós raekene. Wao hae gevraog woort, traoj hae op. Ouk wie hae nao 't Amsterdamse conservatorium ging um zich te richte op klassieke meziek, bleef hae Limburg trouw met zien leedjes. Hae zoel ‘ne zenger van waereldformaat gewaore zien, waas hae neet op 21 januari 1955 gestorve, nog gen 27 jaor ald. Maar hae makde waal de waeg vreej veur alle dialekzengers van toen wies noow.

Um de laegte te völle die Jo had achtergelaote, woort in 1955 ’t ierste konkoer gehalde veur Limburgse zengers. En d’n ieërste kier won Frits Rademacher. De zilvere baeker dae hae kreeg hoot toen: De Jo Erens-Priés.